"Görme konuşmadan önce gelmiştir.Çocuk konuşmaya başlamadan önce bakıp tanımayı öğrenir.
Ne var ki başka bir anlamda da görme sözcüklerden önce gelmiştir.Bizi çevreleyen dünyada kendimizi görerek buluruz.Bu dünyayı sözcüklerle anlatırız ama sözcükler dünyayla çevrelenmiş olmamızı hiçbir zaman değiştiremez.Her akşam güneşin batışını görürüz.
Dünyanın güneşe arkasını dönmekte olduğunu biliriz.Ne var ki bu bilgi,bu açıklama gördüklerimize uymaz hiçbir zaman.Gerçeküstücü ressam Magritte "Düşlerin Anahtarı" adlı resminde sözcüklerle görülen nesneler arasında her zaman var olan uçurumu yorumlamıştır."
Kitaba bu sözlerle giriş yapıyor Berger. Verdiği örnekle de izleyiciye/okuyucuya şimdiye kadar bildiğiniz ve öğrendiğiniz her şeyi unutun mesajını veriyor. Yandaki resme bakınca siz ne düşündünüz sahi?Fikirlerinizi oldukça merak ediyorum,benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum.
Nacizane tavsiyem belgeselin önce izlenmesi yönünde. İki saatlik süreyi uzun bulanlar için dört part şeklinde yayınlanmış versiyonu da bulunmakta.Kitap belgeselde işlenen konuların bir özeti şeklinde basılmış bu sebeple de bir kaynak niteliği taşıdığını düşünüyorum.Olur ya etrafımızı nasıl gördüğümüze,erkeklerin ve kadınların görme farklılıklarına,nü sanatına,reklamlar ve resimlerin insan zihninde ki algılanma tarzlarına ilgi duyarsanız bu belgesel tam da aradığınız şey.
Eğer 2 saati çok uzun buluyorsanız yarım saatlik 4 bölüm şeklinde de izleyebilirsiniz.Her bölüm farklı bir konu başlığına değiniliyor.
Yazımı John Berger'ın şu sözleriyle bitirmek istiyorum.
"Geçmiş içinde yaşanacak bir şey değildir.Eyleme geçerken içinden bir şeyler çekip çıkarttığımız bir sonuçlar kuyusudur."
Sevgiyle kalın... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder